چراغ مه‌شکن باریکه‌ای از نور به سطح مسیر می‌تاباند که در کل به سمت پایین تنظیم می‌گردد. این چراغ‌ها معمولاً به رنگ سفید یا زرد تولید می‌شوند و برای استفاده در سرعت‌های پایین طراحی گردیده‌اند. دلیل اصلی طراحی این گونه چراغ‌ها جبران دید کم راننده در شرایط آب و هوایی بارانی یا برفی یا هوای مه آلود می‌باشد.استفاده از این چراغ‌ها فقط در موارد کم شدن دید در جاده به دلیل وجود مه، بارش برف یا باران سنگین بوده و استفاده از آن‌ها در شرایط عادی مجاز نمی‌باشد.

در کشور‌های اروپایی و اکثر دیگر کشور‌ها خودرو سازان موظف به تجهیز خودرو‌های خود به چراغ مه شکن عقب می‌باشند، که این چراغ‌ها به صورت جفت یا تک بر روی خودرو نصب می‌شوند.

نصب یک چراغ مه شکن در عقب خودرو یا دو چراغ بستگی به قوانین کشور مربوطه دارد.

استدلال نصب یک چراغ که معمولا در سمت راننده می‌باشد دید بیشتر راننده خودروی عقبی بوده و همچنین به دلیل نامتقارن بودن توجه بیشتری را به خود جلب می‌کند.

استدلال نصب دو چراغ مه شکن نشان دادن فاصله خودروی مقابل بوده، ولی ایراد وارده به آن اشتباه گرفته شدن چراغ‌های مه شکن با چراغ ترمز می‌باشد.

استفاده از چراغ مه شکن عقب و جلو در هنگام بارندگی یا مه موجب کاهش احتمال تصادف می‌شود، ولی در شرایط عادی استفاده از این چراغ‌ها مجاز نمی‌باشد.

این چراغ‌ها طوری طراحی شده اند که نوری پخش شده با فاصله کم تابانیده می‌شود تا در هنگام حرکت با سرعت کم مسیر خودرو بر روی جاده را مشخص کند.

در شرایط عادی با مه شکن روشن رانندگی نکنید

در آب و هوای مناسبی که نیاز به مه‌شکن نیست، هرگز آن را روشن نکنید. زیرا همانطور که پیش‌تر اشاره کردیم؛ رانندگی با این چراغ‌ها برای خودرو‌هایی که از روبرو شما رد می‌شوند، همچون نور بالا مزاحمت‌هایی (اختلال در دید و حواس‌پرتی راننده) ایجاد می‌کند.

همچنین در صورت روشن‌بودن مه شکن عقب به دلیل رنگ قرمز آن ممکن است که دیگر رانندگان، دچار اشتباه شوند؛ زیرا رنگ چراغ ترمز هم قرمز است.